LU PRESEPI DI CAMMARATA
Tra li stratuzzi di Cammarata
stritti e di pitruzzi acciottolati
na grutticedda hannu sistimata,
li picureddi intra la mannira agnuniati.
PPi trasiri sa va fari la fila
e lu biglittu costa quattru sordi,
lavanu li robi nni la pila,
c’è anchi la transenna ccu li cordi.
Intra li casuzzi nichi nichi
Si trasi a unu a unu e senza prescia,
e cosi cci nnè di tanti tipi
pusati intra i cesti ncapu a cascia.
E lu panuzzu caudu intra lu furnu
ccu l’uglicieddu virdi e lu formaggiu,
e nuddu voli aspittari lu turnu,
tutti dicinu ammia quantu l’assaggiu!
Davanti a la tannura cci su du fimmeneddi
sopriti e ccu li facci accalorati
e spartinu tra tanti pignateddi
li ciciri ppi li buani e li malati.
E ppua li ricuttara, cosa bona!
cauda la niescinu e genuina,
la spartinu mentri la cornamusa sona,
c’è anchi cu sa porta ppa matina.
Un vi dicu cche bellu lla taverna!
C’è un calurieddu e un jauru di vinu,
cantanu e lodanu lu Diu ca nni cuverna
e dda intra nun c’è lu friddu finu
Lu falignami ccu la pialla sempri alliscia
lu lignu ca purtaru da muntagna,
pua c’è lu viecchiu ca fa li canniscia
e la maestra ca la scola nsigna.
E cchiù annintra la bottega di lu fabbru
ca sempri ccu lu fuacu avi a cchi fari,
e russu e nfuocatu avi lu labbru,
ma ntantu lu fierru ava stirari.
Intra na putiedda nica, nica
si vinninu li frutti e i vrucculiddi,
cu trasi babia: “assabbanadica”,
la putiara ci arrispunni:” santi e bieddi”.
Nantru furniddu c’è ppi li viscotta,
niescinu caudi croccanti e culuri d’oru;
la genti, specialmente ca ull’accatta,
a quattru ,a quattru si li mangia, è un ristoru!
Cè anchi lu cafè llu pigntieddu
arriminatu e bellu profumatu,
un disia cchiù nenti lu vudieddu,
ma alla fini c’è anchi lu gelatu.
E ppi ccu avi na ndisposizioni
a tuttu pinsà lu comitatu
c’è lu spiziali ccu li lozioni,
è veru lu Signuri sia lodatu!
E alla fini doppu tutti sti dulcizzi
s’arriva finalmente a la capanna
ca lu bamminu assai nnavi biddizzi,
e na picciotta bedda fa a Madonna.
Na luci ca t’abbaglia e ti commovi,
na paci ca ti trasi nda lu cori,
e tutti viennu comu li pastori.
Oh Signuri di li genti e di l’amuri!
PINA TRAINA